Mijn 2e week in Ghana

Hallo allemaal,

hier mijn verslag van alweer mijn 2e week hier in Ghana.

Dag 8:

Vandaag was het einde van ons weekend ada foah. Gelukkig had ik afgelopen nacht wel eens goed geslapen, daar was ik echt aan toe. Vanochtend hebben we eerst lekker ontbeten bij brightest spot. Op de terug weg naar het kerkhuisje hebben we even flink wat groente en fruit ingeslagen want dat is in anfoega vlakbij bijna niet te krijgen. Toen we bij het huisje aankwamen was onze chauffeur er al, wonder boven wonder was hij optijd! Dat gebeurt hier namelijk niet zo vaak. Nadat we onze spullen hadden gepakt en houdoe gezegd hadden tegen sjef zijn we richting anfoega gegaan, weer 4 uur in een gammel busje over zand wegen met heel veel hobbels en kuilen. Iedere keer als ik dacht dat ik wel even kon slapen reden we over een mega hobbel zodat ik een meter de lucht in schoot. Al dat gehobbel was ik al snel beu, na 4 uur weet je gewoon echt niet meer hoe je moet gaan zitten en doet alles pijn. Wat waren we blij dat we weer terug waren in ons eigen huisje. Nadat we onze spullen hadden uitgepakt besloten maud en ik om de witte was te gaan doen want witte kleren worden hier bruin van al het stof, gelukkig ging alles nog redelijk goed schoonJ vanavond hebben we nasi gegeten met verse groentes en een gebakken eitje, smaakte best goed! Vanavond hebben we ook eens bekeken wat we allemaal willen doen aan uitstapjes, dit is best veel haha. We houden maar iets van 3 vrije weekenden over! Vanavond hebben we spelletjes gedaan, het grootste deel in het donker want de stroom viel uit.. nu ik dit typ zitten we al 2 uur in het donker en verlangen best wel naar licht. Ook willen we alle vier nog heeeeel graag lekker even douchen dus hopen dat het licht dalijk weer aan gaat….

Dag 9:

Vandaag konden we lekker uitslapen tot 10 uur. We hoefden pas om 3 uur naar Kpando om onze uniformen op te halen, het was erg fijn dat iemand van het ziekenhuis reed. Onze uniformen waren gelukkig op tijd klaar maar wat zaten ze strak toen weg gingen passen, alles werd plat gedrukt hahaha! Ook was het best een warm stofje dus we waren erg benieuw hoe dat zou gaan met stage. Nadat we onze uniformen hadden opgehaald zijn we nog naar de markt gegaan, we konden flink wat inslaan doordat iemand van het ziekenhuis reed. Het boodschappen doen op de markt word steeds leuker, je ziet elke keer weer nieuwe dingen. Toen we terug kwamen van de markt zagen we onderweg flink wat rook uit de bergen komen. Toen we dichterbij kwamen zagen we dat het de bossen achter ons huis waren die in brand stonden. Het vuur was gelukkig nog ver weg maar na een tijdje kwam het voor ons nederlanders wel erg dichtbij!! Maud en ik vertrouwden het voor geen meter en besloten maar eens aan de beveiliger te vragen of ze iets gaan doen. We kregen te horen dat het vuur niet bij ons huisje kon komen en dat we niet bang hoefden te zijn. Maud en ik begrepen niet waarom het vuur niet bij ons zou kunnen komen en uit voorzorg hadden we onze rugzak gepakt met wat belangrijke spullen voor het geval het echt fout zou gaan. Toen we binnen zaten hoorden we heel de tijd een koeien bel, toen we buiten gingen kijken zagen we een groepje mensen uit het dorp die het vuur kwamen ‘blussen’, ze hadden maar 5 halve emmers water bij dus dat ging ze niet lukken. Ook deze mensen vertelden ons dat we niet bang moesten maar, maar vertrouwen deden we het niet. Totdat we eindelijk de brandweer aan zagen komen. We dacht nu word het wel geblust. Nou mooi niet, die brandweer doet niks, ja ze zijn 1 keer naar het vuur gelopen en er voor gezorgd dat het niet bij ons kan komen maar hoe ze dat hebben gedaan is me nog steeds de vraag. Het mooie was nog dat die brandweermannen gewoon de plaatselijke bevolking het bos in stuurt om een pad vrij te maken, zelf hadden ze het te druk met vragen wat onze namen waren, hoe oud we zijn en of dat ze onze nummers en email konden krijgen en een brandweerman kon niet vaak genoeg zeggen hoe leuk hij me vond. Ik zei tegen hem, ga maar eens wat aan het vuur doen vriend! Ik vond het echt niks.. tussendoor hebben we wel heerlijk hollandse kost op, boontjes met gebakken aardappels en zelfgemaakt appelmoes, dat smaakte echt heerlijk! ’s Avonds hebben we niks meer gedaan en gelukkig was het vuur een heel stuk minder, we zijn lekker op tijd gaan slapen omdat dinsdag onze eerste stage was en we er hier voor het eerste om half 7 uit moesten.

Dag 10:

Vandaag begon onze eerste stage dag. Ondanks de brand redelijk geslapen alleen vaak wakker. Om half 8 hadden we afgesproken bij het theater, zoals we al hadden verwacht kwam de hoofdzuster pas na half 8 aan. Toen iedereen er was begonnen we met het gebed, wat appart was dat, liedjes zingen en bidden op de vroeg morgen. Best gek om het onze vader in het ghanees te horen. Als afsluiting van het gebed ging iedereen in een grote kring staan en zongen ze een lied, dit allemaal om god te danken. Na het gebed hadden we gesprek met zuster Georgina, de hoofdzuster. Wat een schat van een mens is dat zeg! We hadden gekozen om in tweetallen te gaan werken. Lisanne en ik vormden een duo en gingen starten om de maternity, dit is een afdeling voor zwangeren. Na het gesprek met zuster Georgina maakten we eerst onze rondleiding af want dit was vorige week niet gelukt. Al met al best nog een mooi ziekenhuis! Na de rondleiding werden lisanne en ik naar de afdeling gebracht. We hadden besloten om eerst maar toe te kijken hoe het er allemaal aan toe gaat. Toen we aankwamen waren ze bezig met de artsenvisite dus sloten we daar maar bij aan. Na de artsenvisite werden we bij de artsenvisite van de kinderafdeling neergezet, dit was eigenlijk niet de bedoeling omdat dit niet onze afdeling was maar we vonden het allemaal wel prima. Gewoon 90% van de kindjes die daar liggen heeft malaria. Toen ook daar de artsenvisite afgelopen was zijn we weer terug gegaan naar onze eigen afdeling, daar kregen we een piepklein schattig kindje in een couveuse te zien, ze was pas 28 weken oud. Nadat we een beetje rondgekeken hadden werden we bij 2 zusters in een kamertje gezet waar alle zwangeren kwamen voor controle, het opmeten van de buik en luisteren naar het kindje. Dat doen ze hier echt nog met een soort van houten toeter, lekker ouderwets dus! Wat waren we blij dat het 12 uur was en konden gaan eten want we hadden zo’n erge honger. We kregen een uur pauze daarna hoefden we nog maar tot 2 uur te werken. Dat laatste uur hebben we alleen maar op een kruk gezeten, wat eigenlijk wel lekker was want wat had ik het warm zeg.. Toen we buiten stapte na stage zagen we dat er weer een bosbrand was, gelukkig was het dit keer wat verder bij ons vandaan maar het stonk wel en er hangt best veel rook buiten. Toen we bij het winkeltje zaten te wachten waaide de as gewoon op ons. Toen we thuis kwamen van het boodschappen doen waren de anderen meiden er al, we waren alle vier doodmoe, helaas moesten we onze kleren nog was. Dit hadden Daisy en Maud op zich genomen dus ik had lekker even tijd om in de zon te gaan zitten, genieten was dat! Het valt me hier op dat alle mannen je leuk vinden haha, vandaag begon ze vuilnisman al! Ze willen allemaal je nummer zodat ze met je kunnen praten, nou mooi niet, dat nummer hou ik lekker voor mezelf!:) vanavond doen we niet veel meer dan lekker op tijd naar bed. Morgen weer op tijd uit bed voor een dagje stage, ben benieuwd naar morgen!

Dag 11:

Vandaag was ons tweede dagje stage bij de zwangeren. Lisanne en ik hadden besloten om veel te vragen wat we konden doen zodat we niet stil hoefden te zitten. Na het gebed gingen we richting de afdeling, we begonnen natuurlijk even met kijken naar het lieve baby’tje van 28 weken, wat een schatje is het! Daarna was het wachten op de dokter voor de dokters ronde. Het voordeel is dat de dokter zelf ook alleen engels praat en we dus kunnen volgen wat hij zegt. Tijdens de ronde had hij ons even meegenomen naar een kantoortje voor uitleg over een prematuur kindje, dit was erg interessant. Daarna gingen we weer verder met de ronde, het was erg leuk dat hij zoveel vertelde! Stiekem hoopten we vandaag een bevalling mee te gaan maken, we hadden best wel eens kans dat dat zou gaan lukken want er lag een vrouw met flinke weeën. Lisanne en ik hadden al afgesproken dat we hier gerust onze pauze voor op wilde geven! Tijdens het onderzoeken mochten we van de zuster op hun manier naar het hartje luisteren, dus met een houten toeter, erg leuk om te doen! Om kwart over 11 moest ze op ‘’ de bevallingstafel’’ gaan liggen. Vanaf dat moment ging het mega snel! De zuster deed haar witte kap laarzen en schort aan en zette een plastic emmer aan de achterkant van de tafel om alle viezigheid op te vangen. Het was misschien 3 keer persen en het kind was er, jeetje wat ging dat snel en heb ik respect voor die vrouw! Toen het hoofdje eenmaal geboren was schrokken lisanne en ik even omdat we zagen dat ze navelstreng erg strak om het hoofdje zat. We dachten gelijk: onee het zal toch niet zo zijn dat de eerste bevalling die we meemaken het kindje dood geboren word. Maar gelukkig handelde de zuster snel en is het kindje gezond geboren :D. Na de bevalling werd en net zo lang aan de navelstreng getrokken tot de placenta eruit kwam… jezus wat een ding! En dan te bedenken dat ze daar hier een dump plek voor hebben achter het ziekenhuis! Toen alles klaar was kreeg de moeder een maandverbandje en moest ze weer terug naar haar andere bed waar ze haar kindje kreeg. Het lijkt wel of de mensen hier niet blij zijn met hun kindje, als er in nederland een kindje word geboren heeft de moeder een smile van oor tot oor, dat is hier dus helemaal niet zo. Heel apart! Ook word er na de bevalling niet zo veel meer naar de moeder en kind omgekeken vonden we. Na de bevalling was het tijd voor pauze. Ik zat zo bomvol verhalen over de bevalling dat ik gelijk mama belde om alles te vertellen haha! Na de pauze hadden we nog een uurtje stage, dit was een rustig uur maar was zo voorbij. Toen we thuis kwamen heb ik nog even lekker in het zonnetje gezeten en een boekje gelezen. Lekker rustig want stage met die warmte is best vermoeiend, je bent hier blij als het 2 uur is! ’s Avonds aten we rijst met wat groentes en nasi kruiden. Dit eten we zo’n beetje 3 keer in de week en beginnen we aardig beu te worden... Na het eten hebben we nog wat muziek geluisterd en zelfs nog een workout van 15 minuten gedaan haha! Daarna lekker onder een koude douche gegaanJ

Dag 12:

Vanaf vandaag hoefden we pas om kwart voor 8 te beginnen omdat toch iedereen hier te laat is haha, dat was best lekker een kwartier langer blijven liggen! Na het gebed gingen lisanne en ik weer naar de afdeling en was het weer wachten op de dokter voor de doktersronde. Het viel ons op dat de zusters zelf ook weinig deden vandaag en we hebben dus veel gezeten. Er lag een vrouw die voor de eerste keer moest gaan bevallen met hele heftige weeën, er werd nauwelijks naar die vrouw omgekeken totdat de arts bij haar kwam kijken en tegen de zusters zei dat ze gelijk pijnstilling moest krijgen. Ik had echt medelijden met die vrouw ze lag uren te vergaan van de pijn en niemand die naar haar om keek! De zusters kwamen alleen af en toe even naar het hartje van het kindje luisteren. Na de doktersronde ging de dokter scans maken bij de zwangeren, lisanne en ik besloten om te gaan kijken. Na 3 scans hadden we wel gezien hoe dat ging en zijn we terug gegaan naar de afdeling waar we nog gezeten hebben tot 12 uur net als alle andere zusters. Vanmiddag tijdens de lunch lekker noodles gegeten, die smaakten erg goed. Na de pauze liepen we eerst langs Stella om te vragen of er vanmiddag iemand met ons mee kon rijden naar Kpando omdat we weer even water in wilde slaan. Helaas was er geen auto om mee te gaan dus dat komt morgen. Het laatste uurtje stage was erg gezellig, we hebben zuster Gladys nederlands geleerd. Wat had ze een lol. Ik moest wat dingen voor haar opschrijven en het papieren stopte ze netjes weg zoals alle andere briefjes die daar overal in het kantoor liggen of hangen. Jammer genoeg voor die vrouw lag ze er nog steeds met heftige weeën en net voor 2 uur hoorden we ze zeggen dat ze pas 4 cm ontsluiting had en ze lag er al vanaf half 8!! Arme vrouw… Na stage was ik blij dat het warme uniform uit kon en vond ik het tijd om lekker even in de zon te gaan zitten. Het was vanmiddag erg warm dus lang heb ik niet in de zon gezeten. Ik besloot na een half uur om maar binnen een boekje te gaan lezen. ’s Avonds aten we alweer pasta, met tomatensaus en groentes… gevarieerd eten is hier erg lastig! Oja pap en mam, thanks voor het sturen van jullie lekkere bordjes vlees bij sumo terwijl ik aan de spaghetti zat met weer geen vlees! Haha! Dat is toch echt wel iets wat ik echt begin te missen, dus maar snel op zoek naar vlees! Na het eten heb ik nog wat gelezen en ben daarna lekker op tijd gaan douchen. Vanavond ben ik lekker op tijd gaan slapen want ik was erg moe. Morgen nog een dagje stage en dan lekker weekend :D

Dag 13:
Vandaag was onze laatste stage dag van deze week. Na het gebed gingen we richting de afdeling. Vandaag hadden ze voor het eerst een klusje voor ons, gaasjes opvouwen. Lisanne en ik waren blij dat we iets te doen hadden dus begonnen er aan. Om 9 uur kwam de arts voor de artsen ronde maar voor hij met zijn ronde begon heeft hij eerst even met ons gepraat over nederland, amsterdam en over voetbal haha! Na de artsen ronde hadden ze weer een klusje voor ons, wattenbolletjes rollen haha! Hier wordt echt alles met de hand gedaan. Om 12 uur hadden we pauze en zijn we even langs jennifer gelopen om te vragen of er iemand na stage mee kon naar Kpando om boodschappen in te slaan, dit kon gelukkig! Tijdens onze pauze kwam Peter even langs om te kijken hoe alles gaat. Alles gaat hier prima dus veel kon hij niet voor ons doen. Wij moesten om 1 uur nog even terug voor een uur stage of te wel nog een uurtje gaasjes opvouwen. We waren blij dat we vandaag de hele dag wat te doen hadden. Na stage hebben we snel omgekleed en zijn toen met het busje naar Kpando gegaan om eten en water te halen. Gelukkig hadden ze weer aardappels dus dat word smullen vanavond! Toen we terug reden naar het ziekenhuis zagen we allemaal mensen met rode kleding lopen richting het ziekenhuis, toen we aan onze chauffeur vroegen waarom dat was vertelde hij ons dat vandaag de lijken die in het mortuarium liggen opgehaald worden door de familie. Dit gebeurd hier iedere vrijdag. We besloten om ook maar even te gaan kijken. Toen we aan kwamen bij het mortuarium waren we in shock, we wisten niet waar we moesten kijken en ondanks dat familieleden hun dierbare op kwamen halen vonden ze ons ook erg interessant en wilde ze met ons op de foto. Overal stonden busjes en personenauto’s en mensen stonden te dansen te zingen en muziek te maken. 1 voor 1 werd een in een doek gewikkeld lijk naar buiten gedragen voor familie en letterlijk in sommige auto’s gepropt. Echt bizar…. Ik stond met kippenvel toe te kijken. Voor mij klopte dit beeld totaal niet met wat ik gewend ben, je gaat toch niet staan dansen en zingen als je je dierbare op komt halen?? We raakten in gesprek met een jongen die vertelde dat hij hier kwam om zijn oma op te halen. Zijn oma was 87 geworden. Ik vroeg waarom hij niet verdrietig was. Hij vertelde me dat als hier iemand ouder word als 70 het leven word gevierd en tuurlijk word er wel gehuild maar niet bij het mortuarium. We hebben best een tijdje staan kijken, maar in stilte want we wisten alle 4 niet zo goed wat we moesten zeggen. Net voor we besloten terug te gaan naar ons huisje werden er gewoon 2 lijken in een personenauto gestopt!! Dit vonden wij erg respectloos maar voor hun is dit juist het omgekeerde. Echt zo raar…. Toen we terug liepen naar het huisje en ook toen we thuis aankwamen was het enige wat we tegen elkaar zeiden.. bizar… we waren er alle vier helemaal stil van. Dit was voor ons echt even een cultuurshock. En zoals papa tegen me zei: je moet er naar kijken en er niet bij nadenken. Die jongen die zijn oma op kwam halen vertelde dat zijn oma nummer 33 was. Nadat zijn oma was opgehaald volgden er nog veel meer lijken. Ik weet niet precies hoeveel het er waren maar dat hier gewoon meer als 33 doden zijn per week is echt schokkend.. nu ik dit zit te typen, het is hier nu 18:15 uur zijn ze nog steeds bezig. En het is begonnen om kwart over 3 ongeveer… Vanavond gaan we weer lekker genieten van gebakken aardappels met boontjes en vanavond doen we nog een gezellig spelletje. Morgen hoeven we lekker een keer niet vroeg op!J

Dag 14:

Vandaag zouden we om 11 uur naar het zwembad gaan, want we waren erg toe aan verkoeling. Helaas was michael er pas rond kwart voor 12 dus konden we pas later vertrekken. Rond 1 uur kwamen we aan bij het bob coffee hotel. Wat waren we blij toen we het zwembad zagen. We wisten niet hoe snel we alles uit moesten trekken en het water in te springen. Wat was die verkoeling lekker. Daar waren we echt aan toe. Het was lekker rustig aan het zwembad. Nadat we afgekoeld waren in het water ben ik op een bedje geploft en heb ik heerlijk liggen bakken in de zon en tussendoor even afkoelen in het zwembad. Wat hebben we genoten van het zwembad en de zonJ We zouden rond 6 uur weer terug gaan richting Anfoega, dit werd wat later omdat we hadden besloten gelijk wat te eten. Toen we de menukaart zagen werden we helemaal enthousiast: friet, kip, pizza ze hadden van alles. Ik koos voor friet met kip in champignon saus. Jeetje wat was dat lekker na een week rijst en spaghetti! Dat bord was zo op haha! Toen onze magen weer gevuld waren konden we weer terug naar huis. We hadden onze eigen chauffeur bij dus vertrouwden we er helemaal op dat we veilig thuis zouden komen in het donkerJ om 8 uur waren we weer thuis. Eenmaal thuis zagen we dat we echt goed verkleurd zijn. Nadat we allemaal lekker gedoucht hadden besloten we om nog gezellig te jokeren onder het genot van zelf gemaakte popcorn. Het was een heerlijk dagje met de meiden. Ondanks dat we weg zijn geweest hebben we toch een lekker rustig dagje gehad.

Dag 15:

Vandaag hadden we echt helemaal niks op de planning staan. Om half 9 werd ik wakker omdat ik het warm had dus ben er toen maar gelijk uitgegaan. Na het ontbijt heb ik eerst maar samen met maud de was gedaan want morgen moeten we weer stage lopen en onze uniformen moesten nog gewassen worden. Nadat we de was hadden gedaan heb ik toch nog even een dutje gedaan haha! Daarna met een muziekje erbij zitten duizenden met maud. Erg lekker zo’n dagje met niks op de planning. We hebben ook nog zitten jokeren, na het jokeren moest ik toch echt mijn reisverslag bij gaan werken want dat had ik al 2 dagen niet meer gedaan. Vanavond doen we niet veel meer en zoals gewoonlijk eten we weer pasta haha! Deze dag bestaat vooral uit gezellig spelletjes doen J

Ik heb het hier nog steeds hartstikke naar mijn zin en de week vliegt echt voorbij! heb me nog geen moment verveeld en geniet van iedere dag dat ik hier ben :D

Ik hoop volgende week mijn volgende verslag te kunnen plaatsen.

Liefs, Denise